ćwiczenie 1,1 : Zrozumienie własnych problemów; źródło : "Umysł ponad nastrojem" C.A. Padesky, D.Greenberger

Zmiany otoczenia/sytuacje życiowe:

1) Czy ostatnio w moim życiu zaszły jakieś zmiany?

Wyprowadziłam się z domu, przerwałam edukację, powoli przestałam wychodzić z domu, straciłam kontakt ze znajomymi, kupiłam psa.

2) Jakie wydarzenia w ciągu ostatniego roku były dla mnie szczególnie stresujące? Trzech lat? Pięciu? Dzieciństwie?

Egzamin klasyfikacyjny, przerwanie nauki. Test na koniec gimnazjum, nowa szkoła, wyjazd do Anglii i rozłąka z P. , omdlenia w tramwaju, omdlenia w liceum, kłopoty z klasyfikacją w szkole, pobyty w szpitalach, próba pójścia na oddział dzienny, sytuacja w Austrii, wszystkie omdlenia, omdlenie w Radomie na airshow.

3) Czy doświadczam jakiś długotrwałych lub ciągłych trudności?

Omdlenia w różnych sytuacjach, brak wiary w siebie, problemy lękowe- lęk przed omdleniem, problemy w szkole przez opuszczanie zajęć.

Reakcje fizyczne:

1)Czy mój organizm reaguje w nieprzyjemny dla mnie sposób?

Tak, gdy się denerwuję, potrzebuję często chodzić do toalety, mam zimne ręce, a gorące policzki, czasami lekkie drgania ciała, wydaje mi się, że będę mdleć, czuję osłabienie.

2)Czy na przykład odczuwam osłabienie lub inne zmiany w poziomie energii, mam problemy z apetytem lub snem?

Czasami jestem osłabiona i leżę w łóżku, lepiej się czuję w nocy, więc siedzę do późna a potem długo śpię. Czasami bywało tak że nie mogłam spać, albo spałam za dużo. Jak się bardzo stresuję, to nie jestem w stanie jeść, jak jest mi smutno to jem za dużo.

3)Może odczuwam objawy bardziej konkretne-zmiany rytmu serca, bóle brzucha, zawroty głowy, trudności z oddychaniem, bóle?

Często boli mnie brzuch, jak się denerwuję to serce bije mocniej i szybciej, kłopoty żołądkowe, bóle jelit. Jak za szybko wstanę to zakręci mi się w głowie.

Nastroje:

1) Jakie pojedyncze słowa opisują moje nastroje?

smutek, złość, poddenerwowanie, zniechęcenie, zwątpienie, wstyd, drażliwość, niewiara, poczucie winy,

Zachowania:

1) Co w swoim zachowaniu chciałabym zmienić/poprawić? W domu? W relacjach z przyjaciółmi/znajomymi? Wobec samej siebie?

Chciałabym nie bać się wychodzić z domu, być bardziej pewna siebie, cieszyć się bardziej ze swoich sukcesów i nie umniejszać ich, nie chcieć robić wszystko albo nic, nie przejmować się tak wszystkim co ktoś powie, nie brać na siebie za dużo, być bardziej cierpliwa, weselsza, żeby normalnie żyć. Więcej wykonywać obowiązków domowych, gotować, dokładniej i częściej sprzątać, lepiej zajmować się zwierzętami, częściej wypuszczać szczury i królika. Nie ufać wszystkim na ślepo, pomagać tym co na to zasługują, żebym ja też była ważna w relacjach przyjacielskich, a nie tylko wtedy gdy ktoś mnie potrzebuje.

2) Czy unikam sytuacji lub ludzi którzy mogliby mi pomóc?

Tak, unikam ludzi, psychologa, psychiatry, jeszcze nie jestem gotowa, ale dążę do tego.

Myśli:

1) Gdy doświadczam negatywnego nastroju co myślę o sobie, o innych, o swojej przyszłości?

Że jestem beznadziejna, że wszystkich rozczarowuje, że nie ma ze mnie pożytku, jestem tylko ciężarem, że nic nie osiągnęłam w życiu, że inni mają lepiej i to niesprawiedliwe, że jestem żałosna i nie powinnam żyć, że nigdy nie będzie dobrze, że nie uda mi się z tego wyjść i nic nie osiągnę w życiu, że straciłam tyle w życiu i już tego nie odzyskam.

2) Jakie myśli przeszkadzają mi w robieniu rzeczy które chciałabym robić lub uważam, że powinnam robić?

Nie dam rady, to bez sensu, nie ma po co, i tak nie zrobię tego jak bym chciała, nie mam siły, nie umiem, nie zrobię idealnie, to i tak nic nie zmieni. Lub po prostu lęki przed omdleniem lub lękami.

3) Jakie obrazy lub wspomnienia przychodzą mi do głowy?

Jak zemdlałam, jak ludzie się nade mną pochylają, pytają czy nic mi nie jest, wzywają karetkę, przestraszeni rodzice, zabierają mnie do szpitala, uderzam głową o chodnik, mówię że nic mi nie jest, że tak mam, dzwonię do taty.